ایران دریلینگ: کریستوفر پاپوراس، مدیرعامل Nabors، یکی از بزرگ‌ترین پیمانکاران حفاری خشکی در جهان، اخیراً گفته است: ما دیگر «پیمانکار حفاری» نیستیم. این حرف او در دورانی مطرح می‌شود که احیاء حفاری به تازگی آغاز شده و کماکان کاهش هزینه و افزایش بهره‌وری، یک استراتژی محوری شرکت‌های حفاری است. سخنان مدیرعامل Nabors به معنای تحولی جدید در مدل کسب‌وکار شرکت‌های حفاری خشکی است. او در این باره می‌گوید: «ما در حال استقرار سیستم جدید کنترل دکل هستیم، که عملیات ابتدایی پیمانکار حفاری را به صورت اتوماتیک انجام می‌دهد، و ضمناً می‌خواهیم این دکل را برای انجام خدماتی که توسط ارکان ثالث صورت می‌گرفت استفاده کنیم؛ مثلاً حفاری جهت‌داری، Managed Pressure Drilling و راندن لوله جداری. به نظر ما فناوری دکل اجازه می‌دهد این خدمات را کاراتر از ارکان ثالث انجام دهیم.

پرسنل دکل بسیاری از این خدمات را انجام می‌دهند، ولی در جهت ارکان ثالث. اگر بتوانیم برخی از مراحل را اتوماتیک انجام دهیم، فکر می‌کنید نیازی به ارکان ثالث خواهد بود؟ به دست گرفتن کنترل این خدمات توسط دکل، مزیت‌های بسیاری دارد. صرفه‌جویی و افزایش کارایی در زمان انجام عملیات توسط دو شرکت متفاوت به سادگی به دست نمی‌آید. مثلاً MPD نفوذ کمی در بازار آمریکا داشته، عمدتاً به این دلیل که بسیار گران است. آوردن سیستم MPD توسط یک شرکت ثالث به دکل غیرکاراست، چراکه فقط برپایی آن یک روز طول می‌کشد. وقتی یک چاه در 12 روز حفاری می‌شود، شرکت بهره‌بردار فقط دو روز را باید صرف درست کردن سیستم کند. اما وقتی MPD داخل دکل باشد، این چنین چالش‌هایی مدیریت خواهد شد.

اتوماسیون حفاری جهت‌دار در سیستم کنترل Rigtelligent درنظر گرفته شده است. امروز یک متخصص حفاری جهت‌دار به عملکرد مته نگاه می‌کند و مراحل بعدی را تخمین می‌زند. سپس به حفار می‌گوید چه کند. این چرخه چندان کارا نیست و نیازمند فردی برای تفسیر و انتقال اطلاعات است. ما فکر می‌کنیم که انجام محاسبات و ارائه دستور‌العمل هدایت وظایفی است که به وسیله ماشین بهتر صورت می‌گیرد، لذا درحال توسعه یک سیستم کنترل هستیم که به حفار می‌گوید چه کند، یا خود مستقیماً وظیفه را انجام می‌دهد.

دستیابی به این مفهوم، با چالش‌های از جنبه فرهنگ داخلی و خارجی روبه‌روست. باید بگویم که ما دیگر «پیمانکار حفاری» نیستیم. این یک گذار فرهنگی بزرگ است. محصول ما دکل نیست، بلکه تحویل حفره چاه (Wellbore) است. اگر محصول ما فقط دکل باشد، ضرورتاً نیاز نداریم دکل را جوری طراحی کنیم که حفره چاه کاراتر باشد و در نتیجه دکل متفاوت خواهد بود. در 2015، Nabors بازآرایی ساختاری بزرگی را برای به وجود آوردن فرهنگی متمرکز بر بهره‌وری و حفره‌چاه صورت دارد. در تلاش برای تمایز به وسیله فناوری و شتاب‌بخشی به توسعه و اجرای ابزارهای اتوماسیون سطحی که با فناوری‌های درون‌چاهی یکپارچه باشند، Nabors Drilling Solutions خلق شد. این گروه از گروه‌های وظیفه‌ای متعددی تشکیل شده است که قبلاً بخشی از کسب‌وکار ساخت تجهیزات حفاری و کسب‌وکار حفاری جهت‌دار بودند.

چالش دیگر با اوپراتورهاست؛ چراکه شیوه تامین این خدمات توسط آنها تغییر می‌کند. آنها ممکن است اداره‌ای برای تامین دکل و اداره دیگری برای حفاری جهت‌دار و حتی اداره دیگری برای MPD داشته باشند. تشبیه من برای اوپراتورها، گوشی تلفن هوشمند است. برخی افراد تلفن، گروه دیگری دوربین و برخی دیگر GPS می‌خرند و شاید این خریدها به قیمت مناسبی صورت گیرند. اما در مجموع، همه آنها یک گوشی تلفن هوشمند نمی‌خرند.»